ÖLMEK İSTEMİYORUM…..

“ÖLMEK İSTEMİYORUM” Bugüne kadar cinayete kurban giden tüm kadınların çığlığıydı aslında.
“ANNE LÜTFEN ÖLME” ,“ANNE GİTME”,”BENİ BIRAKMA” sözleri ise yetim ve öksüz kalan tüm evlatların gözyaşlarıydı.
Herkes duydu, şahit oldu ama bu çığlıklara herkes sessiz kaldı.Bir şeyler yapılabilirdi, Bu canlar kurtarılabilirdi ama herkes üç maymunu oynadı. Ne zamanki kadınlar ölmek istemiyorum diye çığlık attı, çocuklar da annelerine “Anne lütfen Ölme” diye yalvardı,o anda tüm dünya gürültülü sessizliğinde yaşamaya devam etti, oysa iş işten geçmişti ve ondan sonra vicdanlar ayaklandı. Bir şeylere geç kaldık hepimiz. Çocukların yetim kalışına, annelerin ölmek istemiyorum diye çığlığına. Kurtaramadık biz insanlığı, insan olmayı başaramadık aslında.
Bir çocuğun annesini düşünürken aklında kalan son kare; 10 saniyelik o kare. Hiçbir zaman hafızasından silinmeyecek 10 saniye. Annesinin son sözleri “ÖLMEK İSTEMİYORUM”, çocuğunun son sözleri “ANNE LÜTFEN ÖLME” “ANNE GİTME, ANNE BENİ BIRAKMA” … Bu bir çocuğun onca kalabalık içinde çaresiz çığlığıydı. Elinden hiçbir şey gelmeyip bu şekilde yalvarırsam annemi kurtarabilirim yakarışlarıydı o an. Orada bir çocuğun annesiyle birlikte tüm hayallerinin çocukluğunun, gençliğinin, geleceğinin katledilişini seyrettik. Hangi psikolog, hangi doktor silebilir hafızasından o görüntüleri. Bundan sonraki hangi çaba o çocuğun kalbini, hayatını kurtarır. Aslında farklı diller, dinlerde, renklerde olsa da dünyadaki bütün anne ve çocuklarının çığlığıydı, “Anne lütfen ölme!”. bilir ki o gittiği zaman evladını koruyacak kimsenin olamayacağını, evlat ta bilir ki anne olmayınca kimsenin onu anne gibi koruyamayacağını aslında ikisine aynı çığlığı atar ama farklı sözlerle, geriye sadece hayatı boyunca asla o kareyi aklından silemeyen enkaz yığınına dönmüş ve hayatı boyunca kimseye bir daha güvenemeyecek bir ÇOCUK…
Bu ne ilk nede son olucak biz belkide bu yazımızı yazarken bile bir yerlerde kadınlarımız sessizce katlediliyordur.Bir şeyleri kaybettikten sonra onun değerini bilmek harekete geçip onlar için çaba göstermek “İDAMDAN SONRA GELEN AFFA “ benzer…

MÜRÜVVET ŞAHİN